Spojrzenie elfa - Lankers Katrin

Tytuł: Spojrzenie elfa
Autor: Lankers Katrin
Wydawnictwo: Dreams
Ilość stron: 352
Rok wydania: 2013
Moja ocena:  4/6

Zapamiętany cytat: "Miłość i logika są jak słońce i księżyc. Kiedy jedno wschodzi, drugie zachodzi..."

Krótki opis: Mageli od zawsze czuła, że jest inna niż jej rodzina, tym bardziej, że tylko ona miała szpiczaste uszy. Od jakiegoś czasu śni o pewnym chłopaku, który przedstawia się jako książę elfów - ma wrażenie, że wcale jej się to wszystko nie śni, jednakże jak może uznać to za prawdę? Wszystko nabierze znaczenia kiedy Mageli odkryje pewne fakty, które zaprowadzą ją do królestwa elfów.

Pierwsze wrażenie: Spojrzenie elfa to moja pierwsza książka, w której pierwsze skrzypce grają właśnie elfy. Zaciekawiona fabułą (ach! dobra! i tą hipnotyzującą okładką!) oraz nowymi "wymyślonymi stworami"... skusiłam się.

Uczucia w trakcie czytania: Szczerze powiedziawszy nie było tak źle jak opisywano w wielu różnorakich recenzjach, które mówiły, iż książka jest beznadziejna. Spodobał mi się wątek o zamianie niemowląt (człowieka z elfem) - myślę, iż jest to oryginalne. Muszę przyznać, że na początku bawiła mnie głupiutka i naiwna Mageli, ale potem jak zaczęły się "poważniejsze sprawy, czy też akcja" (o ile można to nazwać poważnym) dalej zachowywała się jak głupia gęś. Naprawdę irytowały te niepotrzebne dialogi w stylu: Gdzie idziemy? Po co tam idziemy? Jak to się stało? Powieść oczywiście ma również swoje dobre style - uważam, że zastosowanie licznych cytatów w książce (co było jedną z zalet przyjaciółki głównej bohaterki, Rosanny) jest świetnym pomysłem. 

Przemyślenia: Jak już wcześniej wspomniałam irytowały mnie niepotrzebne dialogi - to trochę tak jakby autorka uważała, że czytelnik jest tak głupi, że nawet najłatwiejsze "zagadki" trzeba było mu podawać na tacy, bo inaczej nie zorientowałby się o co chodzi. Ponad to wykreowane postacie są jakieś takie płaskie, nijak nie mogła dopatrzyć się jakiejś głębi w bohaterach - po prostu uczestniczą w całej historii, jednakże nie mają swojej odrębnej historii, czy też swoich uczuć - wszystko odnosi się do głównej bohaterki.

Podsumowanie: Jestem pewna, że gdybym była dużo młodsza na pewno szalałabym za tą powieścią, jednakże teraz nie robi ona na mnie wrażenia - powieść gdzie dobro zwycięża bez większego wysiłku czy też bez żadnych ofiar. Książka jest dobra. Pomimo swoich wad, stanowi niewinną opowiastkę dla bardzo młodych nastolatków jak nie dzieci.